Πολλοί θεωρούν ότι ο βιοκλιματικός σχεδιασμός αποτελεί μία νέα θεώρηση στην αρχιτεκτονική, που έχει σχέση περισσότερο με την οικολογία και λιγότερο με την εξοικονόμηση ενέργειας.
Όμως, ο βιοκλιματικός σχεδιασμός είναι γνωστός από την εποχή που πρωτοεμφανίστηκαν οι άνθρωποι στην γη.

Η  παρατήρηση των κλιματικών μεταβολών στη φύση σε ετήσια βάση και η μελέτη των επιπτώσεων που είχαν στα άλλα έμβια όντα, οδήγησε τους πρωτόγονους λαούς αλλά και άλλους ζωικούς πληθυσμούς σε εκπληκτική αξιοποίηση των δυνατοτήτων που προσφέρει η φύση, για την αντιμετώπιση των ακραίων θερμοκρασιακών μεταβολών.

Η επιλογή των σπηλαίων ως πρώτη κατοικία, η κατασκευή κτηρίων με πέτρινους τοίχους πάχους 60 – 80 cm πολύ αργότερα, η επινόηση διαφόρων ίδιοκατασκευών για την αντιμετώπιση της ζέστης (καμινάδες αερισμού, πέργκολες, στέγαστρα κ.λπ.), η χρήση του ασβέστη για τη βαφή των τοίχων, αλλά και όσες παραδοσιακές κατοικίες σώζονται μέχρι σήμερα, αποτελούν εντυπωσιακά δείγματα συμπυκνωμένης εμπειρίας βιοκλιματικού σχεδιασμού